tan,
der
, selten
das
.
›Wald‹.
Obd.
Bedeutungsverwandte:
.
Syntagmen:
durch den t. reiten / spazieren
;
der finstere / weitere / wildere t
.
Wortbildungen:
tanbauer
.

Belegblock:

Thiele, Minner. II,
6, 13
(Hs. ˹
nalem.
/
sfrk.
,
1470
/
90
˺):
Durch abentuͤr ging ich zuhant | da mir kurczwil was bekant, | spacyern durch eynen wyten than.
Sappler, H. Kaufringer
5, 122
(
schwäb.
, Hs.
1464
):
so wil ich gan, | aubentür suochen in dem tan.
Primisser, Suchenwirt (
oobd.
,
2. H. 14. Jh.
):
İr eilet hin durch einn tan, | Durch den ich her geriten han.
Weber, Füetrer. Poyt.
98, 2
(
moobd.
,
1478
/
84
):
Zw hanndt er nam dy richte | all twerches durch ein tan.
Thiele, a. a. O. II,
15, 36
;
Koppitz, Trojanerkr. ;
Sappler, a. a. O.
14, 98
;
Haltaus, Liederb. Hätzlerin ;
Schmeller/F.
1, 607
.
Vgl. ferner s. v.  2,
5
,  2.