täschelkraut,
das
.
eine Pflanze, ›Hirtentäschchen, Capsella Bursa-pastoris‹;
wohl zu
1
.
Zur Sache:
Marzell
1, 788
 ff.
Wortbildungen:
täschelkrautsaft
(diente als blutstillendes Mittel).

Belegblock:

Peil, Rollenhagen. Froschm.
240, 6049
(
Magdeb.
1608
):
Reinick must auch in henden haben / | Raden wurtzel / vnd Teschel kraut.
Belkin u. a., Rösslin. Kreutterb.
132, 3
(
Frankf.
1535
):
Disen steyn gepüluert / vnd gemischt mit teschelkraut safft / vnd diß in die naßloͤcher gelassen / benimpt das bluͦten darauß.
Gleinser, Anna v. Diesb. Arzneib.
1989, 279
;
Vgl. ferner s. v.  2.