stabwurz,
die
.
eine Pflanze, wohl ›Eberreis; Artemisia abrotanum L.‹;
falls nach dem geraden, aufrechten Wuchs motiviert zu  1.
Zur Sache:
Marzell
1, 412
 ff.
Vorwiegend Wörterbücher, Fachtexte der Botanik.
Wortbildungen:
stabwurzel
,
stabwurzsame
.

Belegblock:

J. W. von Cube. Hortus
6, 47
(
Mainz
1485
):
eppich vñ stabwuͦrtzel gesotten in lauge [...] ist guͦt fur das hare vß fallen.
Alberus
CC ijr
(
Frankf.
1540
):
Abrotanus [...] stabwurtz / gartenwurtz / ganserkraut / kutrelkraut.
Keil, Peter v. Ulm
72
(
nobd.
,
1453
/
4
):
nim [...] stabwurtz-samen vnd dymenten vnd rauten.
Gille u. a., M. Beheim
51, 15
(
nobd.
,
2. H. 15. Jh.
):
Ich preis dich [Maria] traut | fur plumen, craut | [...] | Fur den salbey, | stab wurcz, poleÿ.
Bremer, Voc. opt.
50029
(
schwäb.
/
oobd.
,
ab 15. Jh.
):
Abrothanum gertwurtz [...] stabwurcz [...] est herba odorifera calide virtutis [...] Et dicitur (abrothanum) quasi affrotanum ab Affrodita.
Maaler (
Zürich
1561
):
Stabwurtz. Abrotanum [...] Weyn auß Stabwurtz oder gertwurtz gemacht.
Keil, Peter v. Ulm, S. 
466
;
J. W. von Cube. Hortus
86, 14
;
Marzell
1, 412-20
;