pultener,
der
;
zu
mhd.
paltenære, pultenêre
›Wallfahrer, Landstreicher, Krämer‹
(), dies aus
mlat.
paltenarius
›Bettler, Landstreicher‹
(
DuCange
6, 123
).
›Landstreicher, Bettler‹;
Bedeutungsverwandte:
vgl.
1
, , .

Belegblock:

Schneider, Pont. u. Sid.
187, 27
(
rhfrk.
/
mosfrk.
,
2. H. 15. Jh.
):
Ir sint ein starcker pultener, das vch muß vbel bekomen.