prologus,
der
;
lat. Flexion;
aus
lat.
prologus
,
griech.
prólogos
›Vorrede, Prolog‹
(
Georges
2, 1982
; ).
›Vorrede, Prolog‹.
Bedeutungsverwandte:
.

Belegblock:

Kurrelmeyer, Dt. Bibel (
Straßb.
1466
):
Diser prologus der schrifte ist ein geharnischter anuanck aller búcher die wir gewandelt haben von hebreysch in latein.
DEr prophet ieremias dem diser prologus wirt vor geschriben.
Fischer, Eunuchus d. Terenz (
Ulm
1486
):
allso wirt in diser Comedi das argument für ainen prologum zů noch aigentlicher erklerung beschriben.
Bihlmeyer, Seuse (
alem.
,
14. Jh.
):
Diz ist der prologus, daz ist dú vorred diss bůches.
Eckel, Fremdw. Murners.
1978, 58
.