procreator,
der
;
-s/–
;
aus
lat.
prōcreātor
›Erzeuger, Urheber‹
(
Georges
2, 1946
).
›Erzeuger, Schöpfer‹.

Belegblock:

Euling, Kl. mhd. Erz. (
nobd.
,
E. 15. Jh.
):
O Barbara, dü junckfraw fein, | [...] dü warst des himellischn procreaters | paw meysterin, der dreyer venster.