posseke(l),
der
;
wohl aus litauisch
posekelis
›zerhauen, zerhacken‹ (
Preuss. Wb. (F)
2, 171
).
›(großer) Schmiedehammer‹.

Belegblock:

Ziesemer, Gr. Ämterb.
579, 24
(
preuß.
,
1438
):
Smede: [...] 4 blosebalge, 1 slage, 1 posseke, 1 schrotbeil.
Ebd.
758, 36
(
preuß.
,
1446
):
Smede: [...] 1 glutschauffel, item 1 possickel, item 5 schrotbillen, item 1 stempil.