plahaun,
das
.
›Holzstamm von bestimmter Länge‹.

Belegblock:

Wopfner, Bauernkr. Tirol
44, 35
(
tir.
,
1525
):
doch weder flŏcken, tăffl noch raiffholtz nicht aŭs dem lanndt zŭ verkaw̆ffen, allain plackaŭn unnd zimmerholtz mag ainer daraŭs verkaŭffen.
Schatz, Wb. der tir. Maa.
1, 84
.