pfropfling,
der
;
-es/–
.
›Pfropfreis‹;
vgl.
1
 1.

Belegblock:

Neumann, Rothe. Keuschh.
5533
(
thür.
,
1. H. 15. Jh.
):
da proppet man susse ader sur | nach des prophelinges natur | unnd des obeis was man wil han.