pferdmutter,
die
;
–/-Ø
+ Uml.
›Stute‹;
zu  1,  1.

Belegblock:

Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
die kobäuln oder die pfärtmüeter habent die art und die sänftikait, ist daz aineu stirbt, sô säugt diu ander der tôten kint.
Schmitt, Ordo rerum
300, 2
.