pferd(e)stal,
der
.
›Stall für Pferde‹;
zu  1,
1
 2.

Belegblock:

Joachim, Marienb. Tresslerb. (
preuß.
,
1403
):
2 groschen vor 2 slos zu Prage gekouft, eyns vor des pfarrers kamer, das ander vor den pferdestal.
Ziesemer, Gr. Ämterb.
186, 15
(
preuß.
,
16. Jh.
):
Im pferdtstalle: 4 pferdt, 6 rymen sylen zun pferden, 3 wagen mit plachraden.
Küther, UB Frauensee
355, 17
(
thür.
,
1524
):
Dez hab ich im daz husß bey dem thor unde czwischen dem pherdesthal uffem hoff ingesatz in drien jaren gutlich czu beczalen.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
Aristotiles und Jacobus sprechent, daz ez in die pfärtstell gê und lern der läut namen und stimm.
Skála, Egerer Urgichtenb.
246, 20
(
nwböhm.
,
1578
):
Dem doßn Zu Erlpach 2 Windt, so In einr huetten beym pferdtstall angehengt.