pfandsman,
der
;
-man(ne)s/pfandsleute
.
›Bürge, Geisel‹;
zu  6,
1
 7.
Bedeutungsverwandte:
1
 1.

Belegblock:

Schöpper (
Dortm.
1550
):
obses. Gisel pfandßman̄.
Maaler R (
Zürich
1561
):
Pfandsmann / Sůch Gysel.
West, Dasypodius.
1989, 348
.