pfaffenblut,
das
.
›Blut (im Sinne von Leidenschaft), das jn. (eine Frau) zum Pfaffen hintreibt‹;
zu  1,
1
 1.

Belegblock:

Sachs (
Nürnb.
1553
):
Man sagt, mein tochter sey beym bader, | Da laß man ir schlagen zwo ader. | Wolt gott, daß man ins baders hauß | Ir liß das pfaffenblut herauß.