pastil,
Subst.
(Genus ?);
aus
lat.
pastillum
›Brötchen‹
(
Georges
2, 1502
).
›Gebäckstück, gebackenes Teilchen‹.
Bedeutungsverwandte:
, , .
Wortbildungen
pastillenbecker
(dazu bdv.: , ),
pastillenbek
(dazu bdv.: , ).

Belegblock:

Voc. Teut.-Lat.
r vjr
(
Nürnb.
1482
):
kuchelpeck krapffenpeck oder pastillenpeck.
Diefenbach c (
1495
):
pfankuoch […] breczel. pastil. proetle. [...] pastillen- […], breczeln- […], krapffen- […] becker.