parcham,
der
.
›Raum zwischen Burg und Vormauer, Raum zwischen zwei Mauern, Umgang vor dem Schloß‹.

Belegblock:

Joachim, Marienb. Tresslerb. (
preuß.
,
1409
):
15 sparholzer zu den schuwer im parcham, polfer zu machen.
Ebd. (
1407
):
23 m. vor dye grunt zu graben in dem parcham nnd in dem huse.
Toeppen, Ständetage Preußen
4, 255, 15
(
preuß.
,
1454
):
do wurffen eczliche uss dem parchim vom huse Holland noch uns.
Rechn. Kronstadt
3, 420, 14
(
siebenb.
,
1547
):
laboraverunt vulgo in Parchent portae superioris; lintres vulgo Kompen sunt ducti in antemurale vulgo in den Parchent portae superioris.
Ziesemer, Gr. Ämterb.
460, 19
;
Toeppen, a. a. O.
4, 270, 36
;
Qu. Brassó
5, 482, 31
.