nassute,
die
;
–/-n
;
Etymologie?
ein Schiffstyp (sowohl für die Binnen- wie für die Seefahrt).
Gehäuft Texte aus dem Ordensbereich.

Belegblock:

Strehlke, Nic. Jerosch. Chron. (
preuß.
,
um 1330
/
40
):
unde nam | an sich in den zîtin | vumfzênhundirt rîtin, | [...] | wol mit vumfzên nassuitin | dî zugin – unde quâmin | widir dort zusamin | in dem lande zu Schalow.
Joachim, Marienb. Tresslerb. (
preuß.
,
1401
):
9 firdung den luthen, eyne nassuten ken Thorun zu brengen.
Ziesemer, Marienb. Ämterb.
59, 10
(
preuß.
,
1435
):
1 vareschiff, 1 alde nassuthe, 7 ancker, 2 garn uff dy Lynaw.
Ziesemer, Gr. Ämterb.
259, 34
;
290, 18
;
Joachim, a. a. O. ;
Gille u. a., M. Beheim
10, 28
.