münzerknecht,
der
.
›Handwerker in abhängiger Stellung in einer Münzstätte‹;
vgl. ,  27.

Belegblock:

Bastian, Runtingerb.
2, 248, 25
(
oobd.
,
1392
):
ez gebent di arbaitter der munizzer chnecht je von ainem werch 2 R.
Joachim, Marienb. Tresslerb. (
preuß.
,
1404
):
7 fird. eyme loufer, der ken Crokow noch den monzerknechten lief.
Uhlirz, Qu. Wien ;
Matzel u. a., Spmal. dt. Wortschatz.
1989, 210
;
Bücher, Berufe Frankf.
1914, 87
;