musschüssel,
musschottel,
die
;
–/-n
;
aus
lat.
scute(l)la
;
-schottel
geht „auf die nicht umlautsfähige Form
asächs.
skutala
zurück“ (
R. Hildebrandt, Ton u. Topf.
368
; vgl.
Kluge/S.
2011, 830
;
Pfeifer
2000, 1251
;
de Vries, Nederlands Etymologisch Woordenboek
1971, 627
).
›Schüssel für breiartige Speisen; Gemüseschüssel‹;
vgl. (
das
12.
Bedeutungsverwandte:
.

Belegblock:

Ziesemer, Gr. Ämterb.
460, 30
(
preuß.
,
1399
):
7 grosse czenynne schusseln, item 14 musschusseln.
Buch Weinsb. (
rib.
,
1566
):
6 zinnen moisschotteln, 12 zinnen teller.
Schmidt, St. Kastorst.
2, 279, 39
(
mosfrk.
,
1480
):
vier beslayn schusselen; item vier moiß schusselen.
Ziesemer, Marienb. Ämterb.
164, 7
;