musart,
entsprechend
mnl.
musaert
, dies über
frz.
musard, musart
aus
mlat.
musardus
›otiosus‹
(so
), oder zu
musse
?
›verruchter Kerl, Faulpelz‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl.
,
.
Belegblock:
Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
5280
(
rib.
,
1444
):
[wir] bevelen ind gebieden | Dat du hyn gees tzer vart | Ind underwyses den musart.
Eyn sulch musart, alsulch gebeger, | Gebaicht sich dat he aen misse, | Wat de lude willent sagen, wisse.