murmeltier,
das
;
über
mhd.
/
ahd.
Zwischenstufen aus dem Alpenromanischen (mlat. Grundlage:
mūrem montis
; vgl. ;
Pfeifer
2000, 900
;
Kluge/S.
2011, 641
);
-tier
Verdeutlichung des Gw.
ein aus den Belegen unterschiedlich zu bestimmendes Nagetier: ›Murmeltier; Iltis; Siebenschläfer‹;
zu  1.
Bedeutungsverwandte:
vgl.  2.
Wortbildungen:
murmeltierschmalz
.

Belegblock:

Peil, Rollenhagen. Froschm.
525, 570
(
Magdeb.
1608
):
FVr all aber geht gar weit fuͤr / | Das scharffzenige Murmelthier / | Vnd Hamstr / der Kornreiche Baron / | Des gantzen Meuß geschlechtes Kron.
Bremer, Voc. opt.
45110
(
halem.
,
1328 f.
):
Furo murmeltier [...] est animal luxuriosum, quod nimis ingurgitat se cibis et ad modum hominis coit.
Turmair (
Augsb.
1517
):
glis gliris ,murmenthir murmentel’.
Voc. Ex quo M
644
;
Voc. inc. teut.
q vijr
;
Gleinser, Anna v. Diesb. Arzneib.
1989, 204
.