2
mos,
Subst.
(Genus und Etymologie?).
›ein nach Schock gezähltes Baumaterial (aus den Belegen nicht näher bestimmbarer Art)‹.

Belegblock:

Joachim, Marienb. Tresslerb. (
preuß.
,
1399
):
9 scot vor eyne tonne pech und vor zwu tonnen schiffther und vor 3 schok mos, das quam in die buwunge zur Memyl.
Ebd. (
1407
):
5 fird. vor 8 schog moͤs. item 11 scot vor 1 tonne pech und 1 tonne theer.
Ziesemer, Marienb. Konventsb.
87, 8
(
preuß.
,
1302
):
4 m. vor mos und vor lon das grundtwerg czur walkmole czu buwen.
Ebd.
199, 10
.