mitler
II
der
;
-s/–
;
zu (Adj.).
1.
›Mittelfinger‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. .

Belegblock:

Voc. rerum (
Augsb.
v. 1474
):
Digitus [...] Medius. mitler Et dicitur sic a situ.
2.
eine Leinensorte (wohl aus mitteldickem Faden oder von mittlerer Qualität), so
Matzel u. a., Spmal. dt. Wortschatz.
1989, 207
.

Belegblock:

Bastian, Runtingerb.
2, 56, 18
(
oobd.
,
1383
/
4
):
di 12 ellen mitlaͤr nam mein herr.
Dirr, Münchner Stadtr. (
moobd.
,
um 1365
):
Swaz fuͤrbaz golsch oder zwilchs oder mittlers von froͤmden plaichen herchuͤmt, den sol niemant hie chauffen.
daz man fuͤrbaz mittler, grabs tuͦch, paerber und allez tuͦch, daz man pey der ellen chauffet, nemen und enpfahen sol, als es der fronmesser [...] misset.
Schmidt, Hist. Wb. Elsaß .