maultier,
das
.
›Maultier‹;
verdeutlichend zu
2
,  1.

Belegblock:

Sachs (
Nürnb.
1559
):
Fabel. Der khün beer mit dem forchtsamen mawlthier.
Diehl, Dreytw. Essl. Chron. (
schwäb.
,
1548
):
ist kaysserliche mayestett, [...] eingeryttenn mytt [...] vill geseind [...] alls ongevar bey achthundertt mullttyr, die alle schwer geladenn mytt aller hand ryistung.
Barack, Zim. Chron. (
schwäb.
,
M. 16. Jh.
):
Er het ain maulthier im haus [...]; war die gemain sag, er brauchte das zu unzimlichen sachen.
Haszler, Kiechels Reisen (
schwäb.
,
n. 1589
):
das mein compagnia in sechs geladner maulthier hatten, doruf süe ihren pagaschie füertten.
Wyss, UB Deutschord. Hessen ;