manschlacht,
der
.
›Totschläger, Mörder‹, meist auf Männer, nur vereinzelt auf Frauen bezogen, dann: ›Mörderin‹; oft im Orientierungsfeld mit  1, ,  1,  1, ,  12,  1, ,  2,
schelm, sünder, teufel
3, , , , ;
vgl.
1
(
der
23.
Bedeutungsverwandte:
vgl. , , ›Mörderin‹.

Belegblock:

Barack, Teufels Netz Ü (
Bodenseegeb.
,
1. H. 15. Jh.
):
VON DER MANSLACHT
[dies zu
manschlacht
,
die
, 2]
SÜND. [...] Er [man] hat manigen man erslagen. | Manslacht ist er genant | [...]. | All untugend mag abnemen des bischoffs gewalt, | Aber manslacht
[dies zu
manschlacht
,
die
, 2]
ist so meng gros valt | Das darzuo gehœrt des babstes gewalt.
Boos, UB Aarau (
halem.
,
2. H. 16. Jh.
):
Ob aber der manschlacht darnach gevangen wirt in der statt, so sol er die gesatzten buͦsz liden.