lupler,
der
;
auch
luprer
;
–/-Ø
.
›Wahrsager aufgrund bestimmter Beobachtungsgegenstände‹ (vgl. die Belege des gesamten Wortbildungsfeldes).
Wortbildungen
luplerin
(dazu bdv.:  1, ).

Belegblock:

Jungbluth, J. v. Saaz. Ackermann
26, 35
(Hs. ˹
omd.
,
1465
˺):
Pedomancia, mit kinder gedirme, | und Ornomancia, mit birkhene dermen luplerinne.
Baptist-Hlawatsch, U. v. Pottenst.
254
(
moobd.
,
A. 15. Jh.
):
Lupplerinn vnd Zawbrinn wie swach die sein. [...]. luppler vnd zawbrer werden geczelet vnd auch verdampmet. [...]. Luppler hilffe ist der tod genant vnd nicht daz leben. [...]. Lüppler vnd plantër werden verdampmet.
Ebd. S. 
256
:
Luppler vnd zawbrer wie man die eruorschen schülle [...]. Lupplerinn vnd zawberinn wie die wänen sy reyten pey der nacht mit der gottinn Dyana oder mit Herodiana. [...]. Luppler die die verpoten tag halden.
Mollay, Ofner Stadtr.
2, 11
(
ung. inseldt.
,
1. H. 15. Jh.
):
das geschiecht dan, so der Richterr vnd rat nicht straffen dy luprerr vnd zaubrerr, meinayderr, feirprecherr, spilerr.
Ebd.
331, 1
:
Von ansprecherin, czaubern ader Liplerinn.