loquebar,
der
;
latinisierend aus
lat.
loqu-
(
Georges
2, 702
).
›Schwätzer‹.

Belegblock:

Schöpper (
Dortm.
1550
):
Loquutuleius. Schwätzer loquebar kläpperer jecher schwatzmaul laferer villreder lafermann.
Bolte, Pauli. Schimpf u. Ernst (
Straßb.
1522
):
Jch liß von einem Loquebar, ein Klapperman, oder ein Schwetzer, der vil Wort in im het.