langreche,
Adj.;
Grundwort zu
mhd.
rëchen
›rächen‹
().
›unversöhnlich, nachtragend‹;
vgl.  6,
1
 1.

Belegblock:

Schmitt, Fachprosa
7, 8
(
halem.
,
13. Jh.
):
der redet vil unde ist lancreche.