landscheu,
Adj.
Belegblock:
also lüffend si Růdolf Nussbomer, der [...] lantschüch, durch sin hus, namend im, was si fandend.
Ebd.
183, 2
: den selb Jörg und sine brůderen můstend landschüch sin; den wo si der abt betreten hete, so werind si ůch gefenklich an genomen.