ländlach,
das
;
–/-Ø
;
zum Suffix vgl.
Henzen, Dt. Wortbildung.
1965, 199
.
›kleines Grundstück‹;
zu  4.

Belegblock:

Vock, Urk. Hochst. Augsb.
291, 26
(
schwäb.
,
1395
):
Anna [...] verkauft ihre 3
lendlach, der vol ain juͤchart ist.