kämlin,
Adj.
›vom Kamel stammend; aus Kamelhaar gefertigt‹; subst.: ›Stoff aus Kamelhaar, Wolle‹;
vgl. .
Wortbildungen:
kämlinstuch
.

Belegblock:

Ziesemer, Gr. Ämterb.
205, 31
(
preuß.
,
1524
):
1 roeth kemlycz kasel gezampt aller zcugehoerung.
Schmidt, Frankf. Zunfturk. (
hess.
,
1355
):
wer eyn kemmelin machet [...] sal eyne mark zu buzse gebin.
v. Tscharner, Md. Marco Polo
69, 2
(
osächs.
,
2. H. 14. Jh.
):
si essin alle vleisch ane camelin vleysch.
Wendehorst, UB Marienkap. Würzb.
193, 5
(
nobd.
,
1483
):
sollen sie auch alle quatember [...] ein ganz groes kemlinstuche kaufen.
Skála, Egerer Urgichtenb.
129, 10
(
nwböhm.
,
1574
):
gestollen 1 Mans Peltz mit kemblen.
Spechtler, Mönch v. Salzb.
47, 21
(
oobd.
,
3. Dr. 14. Jh.
):
Dein leib zart nackte kämlein wat bedackte, | ain pelzein snuere dein keusch hüef umbfuere.