kostelheit,
die
;
zu
mnd.
kostelheit
›Kostbarkeit, Pracht‹
().
›wertvolle Gegenstände, Schätze‹.

Belegblock:

Klett, J. v. Soest
4, 1243
(Hs. ˹
wmd.
,
1470
/
80
˺):
ich want, das ich weer in dem hymel | don ich an schawet dy person | al irdisch fursten nit yr kron | mochten betzaln durch kostelheit.