klette,
die
;–/-n
.1.
die Pflanze ›Arctium lappa L., große Klette‹.Zur Sache:
Marzell
.1, 374
Phraseme:
jm. kletten anhängen / anheften / anwerfen / einwerfen; jm. kletten in den bart reiben / werfen
›jn. ins Gerede bringen‹.Syntagmen:
große / kleine / scharfe k.; wurzel der k.
Wortbildungen:
klettenblat
klettenkraut
klettensaft
klettensame
klettenwurz
Belegblock:
Nezzeln, cletten, dorne | Was hinden unde vorne.
Jesus Christus kuam in dise werlt und vant in den akkere der werlde dorn kletten nezzeln und ander uncruͦt.
nym der grossen nessel wurtzel vnd der cletten wurtzel vnd sewd das in wein.
Beschreit mich, wirft mir kletten an | Und hab im nie kein leit getan.
An disen wirft er rechte als der kletten uf einen menschen wúrffe.
Kain abbalas, bicht noch bett | Verfacht dich nit als umb ain klett.
er wist im ein klettenn oder ein schellenn anzuhenckenn.
Marggraf Ernst [...] wollt dem von Zollern auch ain kletten in bart werfen.
Gib im khleten wurzen zuessen, es macht ain guetten atm.
Fischer, Folz. Reimp.
18, 182
; Kurrelmeyer, Dt. Bibel ;
Broszinski, Minner. Chir. Parva
79r, 4
; Goldammer, Paracelsus
2, 135, 17
; Deinhardt, a. a. O.
249
; Weitz, Albich v. Prag
146, 21
; Gleinser, Anna v. Diesb. Arzneib.
1989, 166
; Lehmann, Rezeptb.
204
.2.
abwertend von einer Frau.