klanken,
1
klenken,
V.
›etw. (Weiden) drehen, flechten‹.
Syntagmen:
gerten / weiden k.

Belegblock:

Österley, Steinhöwels Äsop (
Ulm
1474
/
82
):
Wir söllen in den wald gan und uß grünen gerten starke widen klenken.