2
kaule,
die
;
–/-n
;
zu
Kaule
›Kugel‹ ().
›kugelförmiger Gegenstand‹.
Wortbildungen:
kaulen
›rollen‹ (a. 1578),
kaulende
›halbkugelförmiger Gabelschluß‹ (a. 1606),
käulich
›kugelicht‹ (a. 1523).

Belegblock:

Ermisch u. a., Haush. Vorw.
195, 40
(
osächs.
,
1570
/
7
):
Nim than und letten [...] mache klößer oder kaulen daraus.
Schles. Wb.
2, 636
;
Franke, Luthers Wortlehre. .