karrenknecht,
der
;
–/-e
.
›Knechts eines Fuhrmanns‹;
zu  1,  3.
Bedeutungsverwandte:
; vgl.  1.

Belegblock:

Herborn u. a., Rechn. Jülich
102, 4
(
snfrk.
,
1398
/
9
):
Gerart den karenkneicht uppe(n) hues des jairs te loen 20 mark.
Bolte, Pauli. Schimpf u. Ernst (
Straßb.
1522
):
Der Betler meint [...] er wer etwan ein Karrenknecht in dem ellenden Roͤcklin.
Hauber, UB Heiligkr. (
schwäb.
,
1538
):
Ob aber der karrenkhnecht [...] usserhalp des bawfúrens gepraucht wurd.
Bücher, Berufe Frankf.
1914, 66
.