kanzlerinne,
kanzlerin,
die
.
›Meisterin‹; speziell: ›Beschützerin (die Mutter Gottes)‹;

Belegblock:

Bömer, Pilgerf. träum. Mönch (
rhfrk.
,
um 1405
):
sage ich [Buße] uch das ich cancelerynne Sins uffhabes bin.
Nu bistu Godes cantzelerynne | Und der gnaden almoserynne.
Kopp, Volks- u. Gesellschaftsl. (Hs. ˹
pfälz.
,
M. 16. Jh.
˺):
Der schalkheit sie ein canzlerin ist, das khan ich wol erkhennen.