kämpfer,
der
;
–/-Ø
.
›Kämpfer, Streiter‹;
Phraseme:
kämpfer mit dem tod
›Sterbender‹.
Syntagmen:
den k. finden / locken / salben; k. gottes; alter / erwälter / guter / starker / strenger k.; gerüstet wie ein k.
Wortbildungen:
kämpfersalbe
,
kämpfersalber
.

Belegblock:

Bömer, Pilgerf. träum. Mönch (
rhfrk.
,
um 1405
):
umb das du ein gut kempper wert.
Mayer, Folz. Meisterl. (
nobd.
,
um 1480
):
Jungfraw, dein reynes plut so millt | Dem kempfer locket unde zyllt.
Voc. Teut.-Lat.
q ijv
(
Nürnb.
1482
):
Kempffer od’ kempffmaster [...] od’ streytter.
Turmair (
Nürnb.
1541
):
du bist ein guter alter kempfer oder kemper auf sachsisch sprach.
Bachmann u. a., Volksb. (
alem.
,
15. Jh.
):
lies sich ein wulken von dem himel herab [...] und umbgab den edlen kempfer Sant Jorgen und die keyserin.
Kurrelmeyer, Dt. Bibel (
Straßb.
1466
):
Abacuk ein starcker vnd strenger kempher der stet auf seiner huͦt.
Dasypodius (
Straßb.
1536
):
Kempfersalber der wunden heylet mit gesaͤlb.
Roloff, Brant. Tsp.
2259
(
Straßb.
1554
):
Das ich der Kempffer Gotts ward genant.
Koppitz, Trojanerkr. (Hs. ˹
noschweiz.
,
15. Jh.
˺):
So wil ich, liber herre min, | Mitt willen üwer kempffer sin.
Mayer, a. a. O. ;
Bihlmeyer, Seuse ;
Bachmann u. a., a. a. O. ;
Bernoulli, Basler Chron. ;
Martin, H. v. Sachsenh. Tempel
763
;
Brandstetter, Wigoleis
200, 28
;
Voc. Teut.-Lat.
q ijv
;
q iijr
;
Alberus
D jr
;