jura,
die
;
aus dem Pl. von
lat.
iūs
›Recht‹
(
Georges
2, 500
).
›Rechte, Rechtswissenschaft‹.

Belegblock:

v. Keller, Ayrer. Dramen  (
nobd.
,
um 1600
):
Der hat Jura Vleysig studirt, | Schon In Doctorem promouirt.