inspektor,
der
;
aus
lat.
ı̄nspector
›Besichtiger‹
(
Georges
2, 320
).
›Aufsichtsperson‹.

Belegblock:

v. Keller, Ayrer. Dramen  (
Nürnb.
1610
/
8
):
Ein inspectorem vnd zwen Knabn, | Die alle achtung auff euch habn.
Schulz/Basler
1, 297
.