inhar,
Adv.
›einher, hinein‹.
Alem.

Belegblock:

Fuchs, Murner. 4 Ketzer 
3112
(˹wohl
Straßb.
˺
1509
):
Es würd ein vnglück jnhaͤr rissen | Vnd vns mit jm der teüffel bschissen.
Bachmann, Morgant  (
halem.
,
1530
):
du hast es in hals inhar erlogen.
Ders., Haimonsk. (
halem.
,
1530
):
giengend sy inn die stat hinab […] und liessend Karly inn har.