immerwe,
das
.
›nie aufhörender Schmerz‹;
zu  1.

Belegblock:

Fuchs, Murner. Geuchmat 
325
(
Basel
1519
):
Wee, yemer wee, wo scham erlyt!
Wackernell, H. v. Montfort  (Hs. ˹
soobd.
,
A. 15. Jh.
˺):
davon sind ir geloffen | des varend hin behende | in iemer we ân ende!