herabnemen,
V., unr. abl.
1.
›jn. / etw. von (dort) oben herunter nehmen / abnehmen‹; in den Belegen meist: ›Jesus vom Kreuz nehmen‹;
zu  1.
Bedeutungsverwandte:
vgl. (V.) 1.
Wortbildungen:
herabnemer
(a. 1600).

Belegblock:

Froning, Alsf. Passionssp.
6587
(
ohess.
,
1501ff.
):
nemmet Jhesum von dem crucze herabe.
Kehrein, Kath. Gesangb. (
Bautzen
1567
):
Vmb Vesper zeit vom Creutz hrab, | Der Leib ward genomen.
Wyss, Luz. Ostersp.
91, 79
;
Kehrein, a. a. O. ; ;
2.
›jn. von einem Ort gefangen wegführen‹.

Belegblock:

Winter, Nöst. Weist. (
moobd.
,
1414
):
ob ein schedleich man [...] chëm auf eins andern herrn guet, so sol in das gericht herab nemen mit aller der purd als er dohin pracht hat.
Bischoff u. a., Steir. u. kärnt. Taid. (
m/soobd.
,
16. Jh.
):
tät aber der ambtman oder hold des nit, so sol und mag der gegendrichter den herabnemen mit gewalt mit der hanthaft.
Bretholz, Liechtenst. Herrsch.
285, 32
.