harmblank,
Adj.
›weiß wie ein Hermelinfell‹;
zu
1
.

Belegblock:

Koppitz, Trojanerkr. (Hs. ˹
noschweiz.
,
15. Jh.
˺):
Manig lade und schrin | Von harm blanken hendelin | Ward da enttschlossen.
Fichtner, Füetrer. Trojanerkr.
410, 1
(
moobd.
,
1473
/
8
):
Mit harmplancken armen | umbvieng s‘ ir lieben man.