handschuhmächer
(
hand
- auch umgelautet),
der
;
–/-Ø
.
›Handschuhmacher‹;
Wortbildungen:
handschuhmächerin
(a. 1484).

Belegblock:

Helbig, Qu. Wirtsch.
1, 87, 14
(
md.
,
1478
):
in solche gnante innunge gehörn alle rymsnyder, alle handschumechere, alle semeschmechere, alle wiszgerbere, alle büteler und alle loschferbere.
Wutzel, Rechtsqu. Eferding
102, 27
(
moobd.
,
1604
):
Schneider, peitler, handtschuechmacher vnnd hueter sollen
[bei Feuer]
mit ieren gesundt bay den gemainen prünnen inn der statt am placz vnnd den gassen alßbaldt sich finnden.
Bücher, Berufe Frankf.
1914, 57
.