gutblatterkraut,
das
,
gutblattern,
pl. t.
eine Pflanze, wohl ›Einbeere, Paris quadrifolia‹.
Zur Sache:
Marzell
3, 575
 ff.

Belegblock:

Marzell
3, 580
(a. 
1600
);
Schweiz. Id. (a. 
1634
).