gurttuch,
das
;
–/-er
.
›Gürteltuch, Taillentuch zum Zusammenraffen von Kleidungsstücken‹.

Belegblock:

Rechn. Kronstadt
1, 205, 14
(
siebenb.
,
1514
):
Gurttuecher 4 asp. 40.
Ebd.
2, 677, 43
(
1540
):
Nicolaus Kornÿs emit unum vulgo gurtthuech a domino Christianno Hyrser.
Ebd.
3, 143, 11
(
1543
):
15 schlecht guert ticher.
Ebd.
3, 147, 9
.