gröbs,
grobes,
grübs,
griebs,
der
;
zu
mhd.
grobiz
›Kerngehäuse‹
().
›Griebs, Kerngehäuse von Obst‹.
Bedeutungsverwandte:
, , .

Belegblock:

Schmitt, Ordo rerum
411, 41
(
rhfrk.
,
1414
):
Arulla [...] grobes [...] medium pomi [...] [das mitten jm apffel] eyn grobiß uel kernhuß [...] apffelhuß [...] vrpicz.
Neumann, Rothe. Keuschh.
3408
(
thür.
,
1. H. 15. Jh.
):
der grobess di kernen in ym had, | da wirt man selden vone sad, | den setzt man wol in di erden.
Ebd.
3426
:
der grobiss verfulet in der erden.
Mylius (
Görlitz
1577
):
Folliculi granorum in pomis Griebs.
Haage, Hesel. Arzneib.
9v, 20
(Hs. ˹
noobd.
/
md.
,
E. 15. Jh.
˺):
beschneid saure oppffel und nim grubssz us.
Voc. Teut.-Lat.
m viijr
(
Nürnb.
1482
):
Grobiß oder ebiß od’ ewitz ide͂. arulla.
Ebd.
n jv
:
Grubß. od’ ebitz. od’ kernhusß als in apffeln od’ pirn.