1
gricke,
die
;
aus dem
Baltoslaw.
().
›Buchweizen‹.
Preuß.
Wortbildungen:
grickengrütze
›Buchweizengrütze‹,
grikweisse
›Buchweizen‹.

Belegblock:

Toeppen, Ständetage Preußen
4, 577, 8
(
preuß.
,
1457
):
vam scheffel haber, gricken und do man mete pfleget sweyne zcu mesten, ouch 3 phenn.
Ebd.
5, 153, 14
(
preuß.
,
1464
):
in den molen von allerley, das man pfleget zcu malen, es sey korn, maltcz, weisse, erbis, gerste [...] gricken ader sweinosz sal men vam scheffel vier pfennige geben.
Ziesemer, Gr. Ämterb.
251, 20
(
preuß.
,
1507
):
1 ton hirse, 2 ton grick, 16 spis trew fleisch.
Ebd.
351, 17
(
1479
):
item grigkweisze und 2 scheffel erbis.
Ebd.
359, 17
(
1508
):
1 ton bergerfisch, 20 schog flackfisch [...], haber- und grickengrutz ein notdurft.
Toeppen, a. a. O.
5, 162, 15
;
Ziesemer, a. a. O.
254, 6
;
349, 24
.