glanzung,
die
.
›das Glänzen, Strahlen, Leuchten‹;
vgl.  1.
Bedeutungsverwandte:
 1 (subst.),  1, , , (
der
4, ; vgl. (
der
1.

Belegblock:

Voc. Ex quo F
557
(
15. Jh.
):
Fuluedo glanczunge – glitzung [...] schynunge.
Schmitt, Ordo rerum
465, 25
(
rib.
/
westf.
,
2. Dr. 15. Jh.
):
Fuluedo glanczheit glanczunge [...] glenczi [...] glancczekeyt.
Voc. Teut.-Lat.
l jr
(
Nürnb.
1482
):
Glantzung od’ glantzheit. fulueda.
Maaler (
Zürich
1561
):
Glantzung (die) Schein / Das glantzen oder streymen gaͤben. Radiatio.