giesbarlich,
gieslich,
Adj.,
ersteres mit doppeltem Ableitungssuffix:
-bar
und
-lich
›kann werden‹.
›in den flüssigen Aggregatzustand transformierbar, flüssig (speziell von Metall) und insofern zum Formgießen verwendbar‹;
zu (V.) 9.
Bedeutungsverwandte:
, .

Belegblock:

Voc. inc. teut.
i vijv
(
Speyer
um 1483
/
4
):
Giesszlich Fusibilis et hoc e vnomodo sic exponit͂ alio modo wl. flussig.
Voc. Teut.-Lat.
l jr
(
Nürnb.
1482
):
Giesperlich. fusibilis. [...]. Gießper metal. fusile est materia liõfacta p. igne͂ que vtit’ ı͂ metallum.
Henisch (
Augsb.
1616
):
Gießlich / daß sich giessen laͤßt [...] quod fundi potest, ut fusile metallum.